Recenzja książki „Stutterer Interrupted. The comedian who almost didn’t happen” autorstwa Niny G

Recenzja książki „Stutterer Interrupted. The comedian who almost didn’t happen” autorstwa Niny G

Recenzja: Katarzyna Macios

Kolejną bohaterką, która motywuje mnie swoją twórczością jest Nina G. Stand-uperka, która w branży zdominowanej przez mężczyzn, przebija się z własnym przekazem, wplatając wątki związane ze zrozumieniem i akceptacją jąkania. W książce „Stutterer Interrupted. The comedian who almost didn’t happen” z lekkością i wypracowanym dystansem opisuje swoje doświadczenia. Możemy tutaj poczuć więź z autorką na podstawie zbliżonych migawek wspomnień: też zapewne oglądaliśmy prosiaczka z animacji produkowanych przez Warner Bros. Akurat w przypadku prosiaczka, okazało się, że w latach 1935-37 dubbingował go naturalnie jąkający się aktor Joseph Tapley „Joe” Dougherty.

Nina G we wstępie dedykuje swoją książkę nie tylko osobom doświadczającym jąkania, również tym, które czują się zawstydzone, pozbawione nadziei, odrzucone z powodu inności. Skąd autorka wzięła siłę, by przebić się przez wszystkie przeszkody? Ona kocha, to co robi i bezgranicznie oddaje się swojej pasji. Jest to silniejsze od strachu przed byciem wyśmianą lub zignorowaną. Przepis Niny G na sukces jest prosty – „Shifting your perspective. That is key”. Barwne opisy jej licznych przepraw na drodze do wymarzonego celu są pełne humoru, puent i zaskakujących zwrotów akcji.

W rozdziale „Four Generations Disabled” autorka porusza kwestię tego, że nie każda osoba doświadczająca jąkania identyfikuje się z posiadaniem niepełnosprawności. Dla niej ma to szerszy kontekst, związany z historią jej rodziny (z utratą słuchu u ojca i innych krewnych). Nina G podkreśla, jak ważne było wsparcie, które otrzymała od rodziny w czasie edukacji szkolnej. Rodzice pomogli jej zbudować pozytywny i stabilny obraz siebie, oparty na akceptacji niepłynności. Dzięki tym zasobom udało się jej, pomimo jąkania i dysleksji, ukończyć doktorat z psychologii i walczyć o marzenia. Z każdego stresującego doświadczenia potrafiła wyciągnąć refleksję, która ją wzmacniała. Wspomina o tym słowami: „Lesson number one: I could stutter in public and survive.”

Uśmiecham się, patrząc na Ninę G na stronie https://www.ninagcomedian.com/about-nina-g oraz oglądając jej występy na youtube. Wydaje mi się, że jest szczęśliwa, realizując siebie w scenicznych występach. Będę dalej mocno trzymać kciuki za jej sukcesy. Mam nadzieję, że jej silna osobowość i historia będą inspiracją dla coraz szerszego grona osób poza ramami jąkania. Może ktoś poczuje ulgę, entuzjazm i inspirację, podobną do tej, której doświadczyła Nina, oglądając w dzieciństwie występy Johna Edwarda Melendeza w show Howarda Sterna. I przekaże tę pozytywną iskrę dalej.